Eski zamanların büyük insanları ulviyetli dualar ederlerdi. Onların duaları meleklerin ve üstün makam sahibi peygamberlerin bile akıllarına gelmezdi. Allah bu insanlara dua etme yeteneğini özellikle bahşetmişti.
Peygamber efendimizin (s.a.v.) en yakın arkadaşlarından olan ancak kitaplarda ve sahabelerin anlatıldığı yerlerde ismi pek zikredilmeyen Ebuzer El- Gıffari hazretleri şöyle dua ederdi her gece yatmazdan evvel.
''Allah'ım sen beni para ve kul zilletine düşürme''
Bu duayı bende sıkça yaparım, belki bu duayı ''Allah'ım bildiğim bilmediğim her türlü zilletten beni koru'' diye geniş kapsamlı yapmalıydım.
Para, pul, kul, insan, hayvan gibi zilletlere düşmedim lakin Allah'ın bana nasip ettiği bu sevda ile SEVDA ZİLLETİ'ne gark oldum.
Gururum, onurum ayaklar altına alındı, hiç edildim, linç edildim, lime lime parçalara ayrılıp kurtlara yedirildim. Gözyaşlarımla birlikte iki seksen yerlere serildim. Sevda zilleti çok daha ağırmış be gülüm.
Bazı zamanlar seni bu kadar sevdiğim için kendime, bazı zamanlar ise seni bu kadar sevmeme müsade ettiği için Tanrı'ya sitemlerim oluyor.
Hani diyor ya Edip Akbayram, Dertlerin kalkınca şaha, bir sitem yolla Allah'a, işte içine düştüğüm durumu özetleyen bir şarkı parçasıdır bu.
Sensizlik, kör kuyulara, esir kamplarına düşmek gibi bir şeymiş. Sen benim kolum kanadımmışsında, sensiz kalınca uçma yeteneğini kaybetmiş kuşlara dönmüşüm sanki.
Sen benim ekmeğim, suyummuşsunda, sensizken yediğim ekmekler karnımı doyurmuyor, içtiğim sular içimi kandırmıyormuş sanki.
Sanki sen benim gören gözlerimmişsin de , sensiz kalınca etrafımdaki hiç bir şeyi görmeyen bir adam oluvermişim.
Yarım saat yüzüne baktığım tanıdığımın orada oturduğunu bile fark etmeyecek kadar zillete düşürmüş bu sevda beni.
Sakallarım uzamış, kot pantolon ve tişörtten başka bir şey giymez olmuşum.
Ey benim gözleri maveraün nehrini andıran sevdiğim, ey benim billur sesi büyülü sevgilim, ey benim kokusu kilometrelerce ötelerden burcu burcu burnumda tüten yarim.
Sensizlik nedir diye soranlara verilecek cevapları bile tükettim artık.
Sensizlik bir kement oldu boynumda...
Sabah işe gitmek için yataktan uyanmak için bir sebebi olmalı insanın, sen benim sebeplerimdin. Şimdi sabahları uyanamamak için çaba gösteriyorum. Belki gözlerimi kırpıp uykunun kenevir salıncağına bine bilsem aylarca kalkmayacağım ama sensizlik uykularımı bile esir aldı sevdiğim.
Zaman ve mekan kavramını yitirdim sensizliklerde.
Sensiz kaldığım her gün ettiğim tek dua beni sensiz bırakan Allah'ın seni tekrar benle vuslata erdirme gücü var.
Bir gün mutlaka aşkım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder