İkbal'im, sevdiğim, kadınım...
Bakma sana öyle övgüler dizdiğime, çok kırgınım, çok kızgınım sana...
Senin hükm-ü nazarından kendime lanet ediyorum. Sana lanet edemem ki ben, sana beddualar edemem. Sen yalnızca iyi dileklerimin arasında, saf ve iyi niyetli terennüm dualarımın arasında olabilirsin.
Seni bu kadar çok sevdiğim için lanet ediyorum bana.
Seni bu kadar koruyup , kollamaya çalıştığım için, sana bu kadar çabuk açıldığım için, sana bu kadar inanıp, güvendiğim için, sana bu kadar aşık olduğum için lanet ediyorum bana.
Gözüm senden başkasını görmediği için, senden başka bir kadını değil düşünmek aklımda, zihnimde, beynim tasavvur edemediğim için lanet ediyorum bana.
Sana böyle sırılsıklam tutulduğum için, senin ağzından çıkacak her bir sözü emir telakki ettiğim için lanet ediyorum bana.
Sensiz uyuyamadığım için, sensiz uyanamadığım için, seni düşünmeden bir anımı geçiremediğim için, sensiz karnım doymadığı için, sensiz mutlu olamadığım için lanet ediyorum bana.
Senden sonra günahlara gark olduğum için lanet ediyorum bana.
Seni bu kadar önemsediğim için, seni bu kadar hayatımın merkezine koyduğum için, seni bu kadar mabedleştirdiğim için lanet ediyorum bana.
Sana bu kadar yazılar yazdığım için lanet ediyorum bana.
Senin sevdiklerini de sevdiğim için, senin sesini duymadan yapamadığım için, senden gelecek bir çağrıyı yada mesajı teskere bekler gibi beklediğim için lanet ediyorum bana.
Seni oğlum kadar, seni oğlun kadar, seni kızın kadar sevdiğim için lanet ediyorum bana.
Seni annenden, babandan, kardeşinden daha fazla sevdiğim için lanet ediyorum bana.
Sensiz güneşi takmadığım için, sensiz dolunayı sallamadığım için lanet ediyorum bana.
Velhasılı kelam sevgilim, seni bu kadar sevdiğim için lanet ediyorum bana. Bana milyonlarca kez lanet olsun. Bana defaatle sövgüler olsun.
Birgün mutlaka aşkım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder