Defol git...
Bu kadar canımı acıttığın, yalancılıkla itham ettiğin, yerlerde sürüdüğün, gururumu ayaklar altına aldığın, beni itleştirdiğin, ötekileştirdiğin, sahipsiz bıraktığın yeter.. Defol git.. Beni aşkınla yalnız bırak..
Beni sana duyduğum aşkla, sevgiyle, muhabbetle, saygıyla, itibarla yalnız bırak...
Beni ben yapan ikbal'in aşkı ise, İkbal'i İkbal yapan da benim sana duyduğum aşktır. Oğlundan, annenden, babandan, kardeşinden daha çok sevmediysem Allah benim belamı derhal versin.
Oğlun annesi olduğun için sevmek zorunda seni, baban , annen evlatları olduğun için sevmek zorunda, kardeşin ablası olduğun için sevmek zorunda seni.. Sen benim hiç bir şeyim değilsin, ne kan bağım ne can bağım var.. Ama ben seni sevmek zorunda değilken bile seni onlardan çok sevdiysem, aşkıma karşılık beklemek benim doğal hakkım... Aşkıma karşılık veremeyecek ve aşkımı maddeleştirip, maddiyatlara dayatacak kadar alçalabiliyorsan git o zaman... defol git...
İstemiyorum seni... Beni ben yapan ikbal'in aşkıysa seni istemiyorum. Tenini, kokunu, nefesini, sesini istemiyorum..
Beni yapan ikbal'in sevgisiyse... gözlerini, kaşlarını, saçlarını istemiyorum... Bana ikbal'in aşkı yeter de artar bile...
Belki benim sana duyduğum aşktır beni güçlü kılan... Yada terennümler uzvunda beni sana duyduğum aşk güçsüzleştiriyordur.
Ya git gülüm, ya gel tamamen...
Bir gün bana tamamen gelme ihtimalleri dahilinde seni can hıraş seviyorum. Herc-ü merç oluyor bütün duygularım seni severken...
Bir gün mutlaka aşkım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder